پیش بینی رضایت زناشویی براساس هوش هیجانی و هوش معنوی زوجین

با توجه به پژوهش­های انجام شده در زمینه هوش هیجانی و هوش معنوی و اینکه بین هوش معنوی و هوش هیجانی، یک رابطه تعاملی وجود دارد و هر دو بر یکدیگر تأثیر مستقیم دارند، هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر هوش هیجانی و هوش معنوی بر رضایت زناشویی و هم­چنین پیش­بینی رضایت زناشویی از طریق هوش هیجانی و هوش معنوی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش شامل تمامی زوجین شهر یزد در سال 1392 بود که نمونه­ای به حجم 400 زوج (800 نفر) به روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای از مناطق سه­گانه شهر یزد انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس رضایت زناشویی انریچ، آزمون هوش هیجانی برادبری-گریوز و پرسشنامه 29 سوالی هوش معنوی عبدالله زاده استفاده شد. سپس داده­های به دست آمده با روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (همزمان) تحلیل شد. یافته­ها نشان داد که هوش معنوی و هوش هیجانی با رضایت زناشویی رابطه مثبت دارند و هوش هیجانی بیش­تر از هوش معنوی می­تواند رضایت زناشویی را پیش­بینی کند. با توجه به رابطه مثبت هوش هیجانی و هوش معنوی با رضایت زناشویی، نتیجه­گیری می­شود که با آموزش هوش هیجانی و هوش معنوی به زوجین، می­توان در افزایش رضایت زناشویی آنان کوشید.